Datum: 03-02-2025
Het begint met een weiland. Of een vergeten stuk grond tussen een snelweg en een bedrijventerrein. Er staat een oude boer op rubberlaarzen naar te kijken, de handen in de zakken van een versleten jas. Dertig jaar heeft hij hier aardappelen geteeld. Soms suikerbieten. Vaak genoeg in de regen staan vloeken. Maar nu? Nu schuift er een man in een net pak aan. Hij praat over rendement, over langjarige zekerheid, over de toekomst. De boer knikt. Hij weet het al. De akker wordt zonnepark.
Er is een heel leger aan mensen nodig om die blinkende panelen uit de grond te stampen. Grondwerkers, installateurs, elektriciens. Jongens en meisjes in hesjes, met helm en handen die na een dag werken zwart zijn van de aarde. Duizenden tijdelijke banen. Daarna komen de onderhoudsmonteurs, de techneuten met hun laptops en data-analyses. Een zonnepark leeft. Een zonnepark ademt werkgelegenheid. En het geld dat er wordt verdiend, blijft vaak in de regio. De kroegbaas verkoopt meer bier. De bakker draait extra broden. De economie, die draait.
De zonne-energiesector is een paradijs voor investeerders. ABN AMRO schat dat er tussen 2024 en 2030 zo’n 8,15 miljard euro in deze sector gepompt wordt. Banken, pensioenfondsen, energiebedrijven – iedereen wil een stukje van de zon. Die investeringen zijn niet alleen goed voor de sector, maar voor de hele economie. Overheden worden wakker, gemeenten ontdekken plots kansen in vergeten buitengebieden. Het geld stroomt en wie slim is, pakt een emmer en gaat scheppen.
Ooit waren zonnepanelen duur en inefficiënt. Ooit lachte men bij de gedachte aan zonne-energie als serieuze concurrent van fossiele brandstoffen. Nu niet meer. Panelen worden goedkoper, beter en slimmer. Bifaciale panelen vangen zonlicht van beide kanten, slimme omvormers halen het maximale rendement. De kosten per megawatt dalen, de winst stijgt. Niemand lacht nog.
Voor de boer in de Achterhoek, voor de landeigenaar in Drenthe – een zonnepark betekent stabiliteit. Zekerheid. Niet langer afhankelijk van grillige gewasprijzen of een overheid die de landbouwsector in de houdgreep houdt. Huurcontracten van 25 jaar, jaarlijkse betalingen die een buffer vormen tegen slechte tijden. Een zonnepark als pensioenvoorziening. Een laatste, grote oogst.
Er is slechts één schaduw op dit zonnige succesverhaal: het elektriciteitsnet. Het kan de groei nauwelijks bijbenen. Op sommige dagen moet een zonnepark zichzelf uitschakelen, simpelweg omdat er nergens plek is voor de opgewekte stroom. Netbeheerders krabben zich achter de oren. Dit probleem vraagt om investeringen, innovatie, een slim plan. Want als het licht uit moet op het hoogtepunt van de dag, wat hebben we dan gewonnen?
Vraag en aanbod. Zo werkt de markt. Als de zon schijnt, daalt de prijs. Goed nieuws voor consumenten, maar klassieke energiecentrales kijken zuur. Ze draaien minder uren, halen minder winst. Dat heeft gevolgen. Fossiele energiebedrijven moeten zich aanpassen of verdwijnen. De markt beweegt, en wie niet beweegt, wordt ingehaald.
Nederland heeft alles in huis om een koploper te zijn. We zijn goed in infrastructuur. We hebben slimme koppen. Software die netwerken optimaliseert, technologieën die energieopslag mogelijk maken – dit kan onze nieuwe exporthit worden. Als we durven investeren, als we lef tonen, dan kunnen we een leider zijn in zonne-innovatie. Niet volgen, maar vooroplopen.
Zonne-energie is geen toekomstmuziek meer. Het is hier, het is groot en het verandert de economie. Het schept banen, trekt miljarden aan en biedt zekerheid aan grondeigenaren. Maar om de zon echt de motor van onze economie te maken, moeten we slim investeren in ons netwerk en marktdynamiek. Anders blijft een deel van die zonne-energie gewoon in de lucht hangen, onbenut. En dat zou pas echt zonde zijn.
Laten we niet achterlopen. Laten we de zon omarmen. Laten we het licht aanhouden.
Type: nieuws Datum: 28-01-2025
Type: blog Datum: 27-01-2025
Type: nieuws Datum: 22-01-2025
Type: blog Datum: 20-01-2025